Duymuş olduğum kelimeler sevdiğim adamın, ömrümü adadığım kişinin ağzından çıkmış olamaz. Olmamalı. Şaşkınlar içinde yazıyorum bu satırları. Sinirimi nasıl atabilirim diye düşünürken kendimi klavyemle başbaşa buldum. Telefon edip konuşursam onunla eğer kalp kırabilirim çünkü. Sinirimin nedenini araştırdığımda kendi içimde, yakıştıramadığımı farkettim ona bu sözleri. Bendeki yeri çok farklı olan bu kişi, o yerde başka yerlere koyamaz kendini, koymamalı. Henüz birbirimizi tam anlamıyla her yönümüzle tanımıyor muyuz yoksa? Her anımızı görememişmiydik henüz? Alışmalımıydım bu duruma? Hayır, böyle bir şey ne olursa olsun ona yakışmıyor, yakıştıramıyorum. Eğlence,mutluluk,sarhoşluk veya sinirlilik,kızgınlık... Hiçbir bahane geçerli kılmaz o kelimeleri kullanmasını. 

İyi ki de yanlışlıkla aradın beni de duydum o sözleri. Arka planda nelerin geçtiğini, bana neler söylediğini ama aslında neler olduğunu. Eve sağ salim geldiğin haberini alsam bu akşam içim rahatlayacak en azından. Sarhoş olduğundan % 100 emin olduğum biri kullanıyor kesinlikle aracı. Zaten o aracın içinde ayık biri bulunmuyordur da. Yüksek ses müzik, havada uçuşan küfürler... Daha ne olsun işte hiçbirini yakıştıramıyorum sana. Olmuyor olmuyor olmuyor. Bunları sen yapıyor olamazsın. Offff şu an hiçbir şey düşünmek istemiyorum. Beni ne kadar üzdüğünün farkında bile değilsin oysa ki. Sen körkütük sarhoşsun ve sarhoş biri tarafından kullanılan bir araçtasın. 

Bu yazıyı sana olan sinirim geçtiğinde kaldırmayacağım blogtan. Çünkü bazı zamanlarda kendi başıma çözmüş olduğum sinir harplerimi nasıl atlattığımı bilmeni istiyorum. Çok sinirliyim gerçekten şu an. Gözyaşlarım süzülürken yanaklarımdan, hakim olamıyorum kendime olumsuz şeyleri aklımdan geçirmemek için. 

Umarım sen beni arayana kadar sinirim biraz olsun geçmiş olur. Kavga etmek istemiyorum. Çok sinirliyim çok. Tahmin edemeyeceğin kadar hem de. Niçin diye soruyor olabilirsin. İçtiğin için mi? Elbette ki hayır. Oraya onun için gittiğini ben de biliyorum. Gece eve geç döndüğün için mi. O da değil. Duyduğum küfürler yüzünden mi. Bilemedin.

Kendini düşünmediğin için. Kendini düşünmediğin gibi, etrafında sana değer verenleri de düşünmediğin için. Senin ne yapıyor olduğunu göremem her zaman. Görsem de görmesem de her ikisinin arasında bir fark olmamalı. Seni aradığımda sessiz bir ortamda konuşup herşey yolundaymış havası vermene, sonra ise beni yanlışlıkla aradığında ise arkadan gümbür gümbür müzik sesleri gelen,sarhoş birinin kullandığı araçta, havada uçuşan küfürler içinde bulunmana kızıyorum. Evet beni yanlışlıkla aradığını farkettim en başında. Ama dinlemeye devam ettim o telefonu. Kapatmadım. Hatalı olabilirim belki. Ama dinlemeseydim farklı bir ortam içinde olacağını düşünecektim. Daha dikkatli davranacağım bundan sonra bazı konularda. Haberin olsun beni çok ama çok üzdün. Sana yakıştıramadım ve eminim ki hiçbir zaman da yakıştıramayacağım. Sen bu değilsin, olmamalısın. Öyle bir ortamda bulunmak sana yakışmıyor, hem de hiç. Umarım bunun farkına bir an önce varabilirsin. Üzülüyorum,hem de çoookk...