Karmakarışık duygular yaşadım şu son günlerde. Önceleri seni görememenin verdiği fazlaca özlem duygusu kaplıydı tüm vücudumda,aklımda,zihnimde. Bu duygular bazı zamanlar yerini üzüntüye bıraktı. Bazen sinirli olmama, saçma davranışlar sergilememe sebep oldu. Bazı geceler yattım uyudum erkenden. Daha fazla üzülmemek, en azından bazı şeyleri engelleyebilmek bu sayede oluyordu çünkü.
Sonra 2 Mayıs 2014 Cuma günü... Alyamız geldi. Birden dağıldı kara bulutlar yerini sevinç ve coşkuya bıraktı. Taaa ki ertesi güne kadar. Doyamadık mis kokulumuza, o ise bir süreliğine gezmeye gitti :) çok bekletme bizi prenses ;) Özlüyoruz seni.
15 gün belki aradan geçen zaman. 15 dakika yıl gibi gelirken bana, her anımda yanımda olmanı dilerken ben, 15 günün uzunluğunu tahmin edebiliyorsundur. Daha büyük ayrılıklar yaşamayalım, elbet geçecektir bu günlerde ama ben seni çok özledim. Özlemim bana istemediğim şeyler yaptırıyor. Seni çok seviyorum. Çok özledim. Senden vazgeçmek zorunda kalmak istemiyorum hiçbir zaman. Seni çooook ama çoook seviyorum. Bir daha böyle davranışlarda bulunmak zorunda kalmak da istemiyorum ayrıca.
16 gün kalmışken sürprizime heyecanla bekliyorum o günü :) bu satırları okuyacağın zamanın gelmesini o kadar çok istiyorum ki. Acaba bulabilecek misin ben sana söylemeden :) merakla bekliyoruzz :)
Seni çok ama çok ama çooooooook sevdiğimi, bazen sana olan özlemimin beni istemediğim hallere soktuğunu unutma. Bir insan çok sevdiği için böyle şeyler de yapabiliyormuş. Çok özlediği için, hep yanında olmasını isteyebiliyormuş. Ondan kopmayı, uzaklaşmayı hiç istemiyor ve bundan öylesine korkabiliyormuş ki o korkuların yaşanmaması için canını bile vermeye razıymış işte. Seni her şeyden çok seviyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder